มีรังไว้ให้รักอุ่น
รักต้องการอ้อมแขนไม่ใช่กรงขัง
นกต้องการรังมิใช่กั้นกรง
ด้วยกรงมีไว้ขังแต่รังมีไว้อุ่น
อย่าให้ความห่วงใยแปรเป็นโซ่ดอกไม้
เพียงเพื่อจะให้หอม
มีอ้อมแขนไว้ปกป้องแต่ต้องไม่ปกปิด
เราใกล้ชิดเพื่อที่จะได้อบอุ่น
มีนกตัวไหนสุขใจเมื่อได้อาศัยในกรงสวย
ฉันจึงรักเธอด้วย
"แต่ต้องบินไป"
ขอบคุณที่โลกหมุนและคุณยังมีฝัน
เราจึงมาพบกันให้ความฝันได้เจือใจ
ขอบคุณที่โลกกว้างมีที่ว่างให้เท้าไป
มีถนนให้เดินไกลให้หัวใจได้โบยบิน
ให้ดวงตาได้เห็นดาวให้สองเท้าเธอเหยียบดิน
"ให้สองหูเธอได้ยินเสียงเรียกร้องของหัวใจ"
โลกสวยด้วยความรักมีคนถักความฝันใฝ่
ขอเพียงความห่วงใยให้ดวงใจที่อ่อนแรง
ส่งคิดถึงถึงฉันบ้างจะเก็บเป็นพลังแฝง
เพราะฤดูมีเปลี่ยนแปลงและฉันอาจจะเปลี่ยนไป
..........
เพราะลมหนาวเข้าท้าฟ้าจึงสวย
เพราะความทุกข์เข้าช่วยมาทับถม
เพราะเคยเจ็บเคยท้อเคยระทม
ใจถูกบ่มจึงวันนี้มีฝันงาม
ฝันวันนี้อาจไม่จริงในวันหน้า
แต่เป็นคนต้องกล้าตั้งคำถาม
ต้องกล้าคิดกล้าฝันกล้าเดินตาม
"ใครห้ามปรามความฝันแค่หันฟัง"
หยุดฟังเสียงเพียงเพื่อเตือนคำตอบ
ความรักมักชอบปรามห้ามความหวัง
ความห่วงใยใครทักท้วงหยุดใจฟัง
"แต่เลือกเดินตามเสียงดังของใจเรา"
ใครใคร่ฝันควรได้ฝันเพราะมันหอม
ใครจะยอมความจริงก็ใจเขา
เราลองเปลี่ยนความจริงอย่างใจเรา
โลกใบเก่าแต่เราเห็นต่างมุมกัน
..........
โลกจะสวยหากเธอช่วยฝันคนอื่น
โลกจะรื่นเมื่อมีรักถักทอฝัน
ฟั่นเป็นเกลียวต่อเติมเสริมส่งกัน
"ระวังปีกความฝันของฉันเธอ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น